ΘΕΩΡΙΑ 10: Ένα ξέρω,ότι ξέρω τα πάντα

Ζούμε σε μια κοινωνία στην οποία τα άτομα που την αποτελούν έχουν για όλα άποψη.

Από το ‘’Δεν ασκώ κριτική’’ πέρασαν στο άλλο άκρο.Την υπερβολική κριτική.Έγινε πλέον μόδα.Βάζουν τα δυνατά τους στο να βρουν ελαττώματα και λάθη στο οτιδήποτε.

Εκμεταλλεύονται το σκοπό που είναι να μην κατηγορηθούν ως πρόβατα και έτσι αγιάζεται νομίζουν το μέσο που είναι η απρόσκοπτη, ανεξέλεγκτη και αλόγιστη κριτική παντού.

Μόνο που για να αποκτήσεις πρώτα το δικαίωμα να κριτικάρεις κάτι πρέπει πρώτα απ’ ολα να κριτικάρεις τον εαυτό σου.

Φοβούνται να πουν ότι δεν γνωρίζουν αρκετά για το αντικείμενο.

Άλλο η ανάγνωση και άλλο η μελέτη.

‘Ένα ξέρω,ότι δεν ξέρω τίποτα’’ είπε ο Σωκράτης.Η σημερινή κοινωνία το μετουσιώνει στο ‘Ένα ξέρω,ότι ξέρω τα πάντα’' Μόλις δημιουργείται έτσι το πρώτο παράδοξο.Πως γίνετε κάποιος να ξέρει τα πάντα αφού δεν ξέρει το πιο απλό. Το ότι δηλαδή δε ξέρει (σχεδόν) τίποτα;

 Τετράκις εκατομμύρια πληροφορίες υπάρχουν εκεί έξω και όλη η διάθεση και η ευφυΐα του κόσμου δεν αρκούν για να τις αντλήσει κάποιος όλες.

Διαφωνώ με το ‘'Η ημιμάθεια είναι χειρότερη από την αμάθεια’' επειδή πολύ απλά μόνο η "ημιμάθεια" υπάρχει.Όσο και να μελετήσεις κάτι κάτι πάλι ημιμαθής θα είσαι.

Καλύτερα όμως να διαλέξεις 3,4,5,6 αντικείμενα ΜΟΝΟ και να αφιερώσεις εκεί τον χρόνο σου παρά σε 100,επειδή στα 100 ο παρονομαστής είναι μεγαλύτερος.Θέλοντας και μη θα είσαι πιο πρόχειρος για τα 100.Θα αφιερώνεις πιο λίγο χρόνο.Η μελέτη θα γίνει ανάγνωση.Και η κριτική θα είναι ελλειμματική σε επιχειρήματα..

stefffanos 17/11/11