Ξεχάσαμε τι είναι σημαντικό και τι όχι.
Αν είμαστε άβουλα όντα, τα οποία δεν
έχουν καμία δύναμη και δεν μπορούν να καθορίσουν στο παραμικρό τις εξελίξεις,
τότε ας το πάρουμε απόφαση κι ας ζήσουμε σαν δούλοι.
Δημοκρατία είναι να αυτό-οργανώνεσαι,
να συμμετέχεις σε δράσεις, να έχεις ιδέες οι οποίες να μπορούν να εφαρμόζονται
μέσα από μια διαδικασία συλλογική, να μπορείς να δεχτείς τη διαφορετικότητα του
άλλου και να την αξιοποιήσεις, να καταφέρεις να συνεργαστείς με αυτόν που έχει
άλλη άποψη από τη δική σου, να συνεννοηθείς με τον φίλο, με τον γείτονά σου, με
τη γυναίκα σου, με τα παιδιά σου.το να συμμετέχεις στα κοινά.
Πηγαίνω στο
εξωτερικό πολύ συχνά, είτε στην Ευρώπη, είτε στην Αμερική, και παρατηρώ άτομα
σε καροτσάκι να κυκλοφορούν στο δρόμο, και καμιά φορά ξεχνιέμαι και λέω «Τί
έγινε; Έπαθαν όλοι ατύχημα, εδώ;». Και μετά θυμάμαι ότι απλά, εκεί μπορούν να
κυκλοφορήσουν!
Φτάσαμε να συζητάμε τα αυτονόητα: Το αν
έχουν οι μειοψηφίες το δικαίωμα στη ζωή!
Η φιλανθρωπία μου είναι φρικτή σαν
έννοια, αυτή η –συχνά δημόσια- εκ του ασφαλούς «προσφορά» μέρους του
υπέρ-περισσεύματος, για λόγους συνήθως αυτάρεσκους ή ύποπτους.
Το θέμα είναι να μπορέσει σιγά σιγά ο
καθένας να δημιουργήσει τα δικά του πράγματα, με αφοσίωση και αγάπη, για να
μπορεί να τα δώσει. Ότι κι αν φτιάχνει. Μπορεί να μεγαλώνει παιδιά, ή να γράφει
ποιήματα, ή να είναι αγρότης, ή να μαγειρεύει, ή, ακόμα και να δημιουργεί
πράγματα ακόμη πιο σπάνια, όπως μια ωραία ερωτική σχέση…
Αν δεν ασχοληθείς παράλληλα με τον
διπλανό σου και μείνεις αποκλειστικά στο πρόβλημά σου, όπως τόσα χρόνια έμενες
στην πάρτη σου, είναι αδύνατον να ζήσεις μια καλύτερη ζωή.
Εάν ο διπλανός σου δεν ζει αξιοπρεπώς,
ούτε κι εσύ μπορείς να είσαι αξιοπρεπής. Όταν γύρω σου υπάρχει δυστυχία, όσο κι
αν ψήνεσαι πως είσαι ευτυχής, είναι αδύνατον να ζήσεις καλά. Αν ένας πάει στην
κόλαση, κανείς δεν πάει στον παράδεισο.
(Αποσπάσματα απο συνέντευξη του Αλκίνου Ιωαννίδη)
stefffanos 22/12/12
3 σχόλια:
"Αν είμαστε άβουλα όντα, τα οποία δεν έχουν καμία δύναμη και δεν μπορούν να καθορίσουν στο παραμικρό τις εξελίξεις, τότε ας το πάρουμε απόφαση κι ας ζήσουμε σαν δούλοι."
Δυστυχώς, αυτό το έχουν καθορίσει άλλοι και έχουν πάρει αυτή την απόφαση για εμάς. Βέβαια, στο χέρι μας είναι να το αλλάξουμε, αλλά μόνο αν συμβάλλουν όλοι σε αυτό. Το θέμα, όμως, είναι ότι ζούμε σαν δούλοι, και δεν χρειάζεται να πάρουμε καμία απόφαση για να ζήσουμε έτσι. Αυτό που χρειάζεται είναι να πάρουμε την απόφαση και να ζήσουμε ελεύθεροι, γιατί ελεύθεροι δεν είμαστε. Επίσης, λέει "Αν ένας πάει στην κόλαση, κανείς δεν πάει στον παράδεισο". Αυτό θα είναι ένα καλό παράδειγμα όταν θα χρειάζεται να εξηγήσω την έννοια του αποτυχημένου παραλληλισμού σε κάποιον... Πιστεύω να κατάλαβες τι εννοώ.
αυτο..το οτι -πρεπει να συμβαλουν ολοι- μαλλον σαν δικαιολογια προς τον εαυτο μας μου ακουγετε για να μην το προσπαθησουμε καν.. ξερεις.. ''ε,αφου οι αλλοι δεν θα ασχοληθουν γιατι να ασχοληθω εγω..'' δυστηχως αν σκεφτουν ολοι με τον ιδιο τροπο δουλεια δεν γινετε..
το default μολις γεννηθουμε ειναι οτι ειμαστε ελευθεροι, μετα η κοινωνια μας κανει δουλους.. στο χερι μας ειναι να το συνηδητοποιησουμε αυτο και να το αλλαξουμε..
καμια φορα ομως με τα ακραια παραδειγματα και τους αποτυχημενος παραλληλισμος (συμφωνω οτι ειναι) καταφερνεις να περασεις αυτο που θες καλυτερα..
Ναι, το θέμα δεν είναι, όμως, να ασχοληθούμε με αυτό που δεν ασχολούνται οι άλλοι - παρότι είναι απαραίτητο -, αλλά το να φροντίσουμε να ασχοληθούν και αυτοί μαζί με μας για να κάνουμε κάτι. Και ενώσω ασχολούμαστε με το να τους πείσουμε ότι πρέπει να δώσουν βάση σε αυτό, συγχρόνως θα κάνουμε και το πρώτο: θα καλλιεργούμε αυτό το πράγμα, δηλαδή, στο μυαλό μας.
Όσον αφορά το δεύτερο, κι εγώ αυτό είπα. Το να ψάχνουμε αν είμαστε δούλοι απ' όταν γεννιόμαστε ή αν γινόμαστε μετά είναι περιττό. (Εκτός αυτού είναι και ευνόητο). Δεν καταλαβαίνω πού διαφωνείς σε αυτό, που είπα, αλλά ούτε και πού συμφωνείς με αυτόν που δημοσίευσες απόψεις του.
Αυτό είναι υποκειμενικό και εξαρτάται από τον συνομιλητή σου, αλλά καλύτερα να τα αποφεύγουμε, για να αποφεύγουμε και τις παρανοήσεις.
Δημοσίευση σχολίου